بررسی سطح سلامت روانی کارگران صنایع استان قم، سال ۱۳۹۳

زمینه و هدف: امروزه، تأکید روزافزونی بر ارتقای سطح سلامت روان در محیط های کاری می شود. از طرفی، اختلالات روانی می تواند به طرز مؤثری فرد و شغل وی را دستخوش تغییر کند. این مطالعه با هدف ارزیابی و مقایسه بهداشت روانی کارگران و مؤلفه های آن در صنایع مختلف استان قم انجام گرفت. روش بررسی: این مطالعه به روش توصیفی - مقطعی بر روی سطح سلامت روانی کارگرانصنایع استان قم در سال 1393انجام شد. اطلاعات از 379 کارگر (هفت صنعت استان قم) گردآوری شد. ابزارهای مطالعه شامل پرسشنامه جمعیت شناختی و سلامت عمومی 28 سؤالی goldberg بود. داده ها با استفاده از آزمون های آماری تی تست، آنالیز واریانس یک طرفه و همبستگی پیرسون تجزیه و تحلیل شدند. : در این بررسی، سن کارگران 62-16 بامیانگین 06/10±58/33 سال بود. اختلال در کارکرد اجتماعی و نشانه های افسردگی بهترتیب با 97/5 و 42/2، بیشترین و کمترین نمره میانگین را داشتند.نمره سلامت عمومی 84/9±78/17 بود. 4/30% از افراد در فاکتور اضطراب، اختلالات خواب و 2/40% افراد در شرایط نامطلوبی قرار داشتند. همچنین بین افراد متأهل و مجرد از نظر شکایات عوامل زیرمجموعه سلامت عمومی، اختلاف معنی داری وجود داشت (05/0>p).همبستگیبینخرده آزمون هایپرسشنامهسلامتعمومی بانمرهکل،درحدرضایت بخشوبین 86/0-59/0 متغیربود(05/0>p). : طبق نتایج این مطالعه، اگرچه سطح کلی خرده آزمون های سلامت عمومی کارگران در سطح نامطلوب نمی باشد، اما یافته ها نشان از اختلالات روانی در بین کارگران دارد. همچنین با توجه به یافته های این مطالعه مبنی بر ارتقای بهداشت روان، می توان موقعیت هایی را برای تحقیقات عمیق تر در اختیار محققین قرار داد.